En nòw begeent ’t ècht te kriebele. Mèr ik héb me veurgenómme, me nie gèk te laote maake.
De leeste rippetiesie in ’t sjutterééj lókaal. Marij pakt iederieën èffe èn dur toch de persoeënleke puntjes óppe ie te zitte. We loeëpe alle sèènes dur en kriege allemòl ’n nééj skript. Mi kléénj ènpaasinge èrreg gezèllig en toch hél seriejeus. In de pòwze trakteer ik óp wà sjókólaatjes vanweege minne verjèùrdag. En zég dan ók dè ik twé jaor àwwer bén gewórre sins ik mi de revuu bén begónne. Klingt às twé jaor, mèr toe ik begoos furrig jaor in oktéber waar ik nog 69 en nòw wéér ik 71. Grappig!!!
En dan zit twédde hélleft d’r óp en wérd Wim Strijbos bedankt vur de goej saamewééreking en de sèùrves die we hébbe gehad in ’t sjutterééjlókaal. Umdè we nog wà naobabbele, zeker umdè di de leeste kieër is, wérd ’t ónverwaacht toch nòg laat.