Nao ’n wéékske lekker jodele in Oosteriek, wòr ik aaltidj leuke dinge belééf, ’s aoves óp béd, min rol as Nel oefene…mi Miep…en dan ligge we in ‘ne deuk. Want ik pater dan dur die kamer às ’n struise Méélse.
Leuk ók dè ik dur ‘ne Tieroler die ik óp fb. héb, woor èngesproke às oenbekante gast. Héj ha d’r nò gelusjterd, vieja ‘ne link, mèr woor d’r nie echt wisj utj.
As we samen nò óns restórant loeëpe zin we èn ’t praote às we van aachter ’n hég huuëre zégge:”Die kome neet wiet van ós aaf”. Ik gao natuurlek kieke wie dè zee, stéék minne kóp aachter die hég en dan…”Haa Irma, waat duis du héj…en de veurige wéék woorste óppe radiejo…”, ’ne èks kòlleega van 15 jaor geléjje, toe dee héj dòr vekansiewèèrek en waar pas 15. Dè ik às ónbekéénde gast óp P&M waar is ók ’n gevòlleg van meen ròl in de revue.
As ik smèèreges min rundje wandel en al ’t sjons fotografeer, zin d’r veul bloeme béj die paars zin. Géft ’n bietje ’t revue gevuul. Dan bén ik wér in Méél en kóm dinsdig dur ’t dèùrep en zie de prachtige poosters hange…sjòn paars.
’t Begeent langsaam te kriebele.
s’Aoves nò de rippetiesie.
Dòr kriege we dan ók allemòl ‘ne pooster, en dus, Méél nòg paarser!