Bijna altijd wel een gespreksonderwerp: lichaam en ziekte. Daarom deze keer een keuze uit de woorden met betrekking tot deze onderwerpen zoals die in het Mééls Woordeboe:k uit 1991 opgenomen zijn. De woorden tussen ‘aanhalingstekens’ staan daar in.

Èn ‘t ‘lief’ hi iemmes èèrem, bieën, ennen ‘buuk’ en enne kóp mi ‘n ‘gevréèt’. Dòrin zitte ‘neusgatter’ en óp de kóp grèùjt haor die ge moet ‘kémme’. Dè kan ‘królhaor’ zin. Rèèchte haor krie:gt dik ‘n ‘sjééj’ óf ‘n ‘péétje’. Béj dörskes zierrege ók wal ‘pie:pekrulle’. Vruugger han aawer vraolie ‘n ‘knutje’. Béj ’n joong ding hérrege ‘t övver ‘n ‘sjon dörske’ òf ‘n ‘prónt dörske’. Is dè ‘mirderjörrech’ òf ‘mundich’ dan wért ’t messjien wal ‘n ‘próts’. Dè is ‘n ‘mèntich vrómmes’.

Óp hoeëge lééftitj verandert dè in ‘n ‘aaw wie:fke’. ‘n ‘Aaw mènneke’ löpt ók óp z’n leeste bieën, mèr in z’n vruugger lééve was ’t mesjiens wal enne ‘strikkel’, enne ‘kloeëtzak’, enne ‘kóntekruupper’ òf enne ‘stiefkóp’. Zò iemmes koost ’n flingk ‘achterste’ òf ‘n steevege ‘batterééj’ hébbe. ’Ólliefantspuuët’ kómme meugelek ók nòch wal veur. Ander óngemakke zin ‘ékstersoeëch’ èn de ‘vuu:t’ , ‘fitj’ èn de ‘wisjvinger’ òf èn d’n ‘duum’, ‘hés zin’ èn ‘t ‘zoeër hébbe’. As ge ‘jöks’ hét moette ge òw ‘sjoerre’.

Wa kanne ge al nie krie:ge! ‘Pinj in de zééj’, in de ‘kneuk’ òf in de ‘knééj’, ‘buukpinj’ òf ’kóppinj‘, ‘zie:poeëge’ umdè ge ‘verkawwe’ béént, enne ‘weegesjeet’ èn ’t oeëg, ‘zweel’ ónder de tieën, ‘zwéére’, ‘flurris’ en zò kénne we nòch wal éfkes durgao. Wa ennen ‘oozel’! Van al dè ‘plaare’ zao ge zówa gòn ‘kritje’, ‘bèùke’ òf ’zumpe’.

We roepen belangstellenden op om met aanvullingen te komen. Dat kan door een bericht te sturen via het contactformulier.