‘Eten en drinken’ is van alle tijden. Daarom beginnen we met een keuze uit de woorden met betrekking tot deze onderwerpen zoals die in het Mééls Woordeboe:k uit 1991 opgenomen zijn. De woorden tussen ‘aanhalingstekens’ staan daar in.

As mèèrgeskóóst ééte ge enne ‘bótteram’ òf ‘n ‘bam/bèmmeke’ (kinjertaal) mi dòróp ‘krutj mi kéés’ òf ‘kieës’, ‘druuëchwoorst’, ‘ééjer’, ‘ennen harst’, òf mesjien nòch wal ‘s ‘kaoje’ òf ‘kòjkes’ die ge moet ‘braoje’ in de paan. Dè moet ók mi ‘balkenbrééj/kerboe:t’ en mi spèk wòrvan de ‘zwaars’ òf ‘t ‘zwaarske’ sóms övverblieft umdè di stukske te hart is. En ‘snééj mik’, ‘broeët’, ‘tèrvebroeët’, ‘rezinjemik’ òf ‘krintewééch’ mi dòróp ‘suukker’ is nòch steets verwénneréj. Ander bótterambeléch is ‘lééverwoorst’, ‘pielleweursje’, ‘snéjwoorst’ èn ‘bloewoorst’. Èn dè is allemòl zó lèkker dè alle ‘kruummels’ èn ‘koorste’ ópgeééte wéére.

’n Wèèrme maaltitj mi ‘poorsoep’, ‘érpel in de paan’, ‘mörkes’ òf ‘mòrre’, ‘kèrmenaaj’ èn ‘bóttermölksepap’ is èchte ‘middich- of aoveskoost’. En in di menuu kénne veul varieaasies èngebroocht wéére mi ‘boekkespap/boeggessepap’, ‘boerremoes’, ‘hieëten bliksem’, ‘petazzie’, ‘pótwoorst’, ‘risjepap’, ‘ròmme mi besjutj’, ‘zoermoes’, ‘rò moes’ (óp smaak gebroocht mi ‘n bietje ‘eek’), ‘haavermòwtepap’, ‘appelemuu:ske/appelepróts’ èn dievèrse sórte pannekuu:k: ‘boekkeskoe:k’, ‘junjkoe:k’, ‘kórsekoe:k’ èn ‘spèkkoe:k’. De paan mi ‘timper’ moette ge tòt ‘t leeste rèstje ‘utjsjarre’ want van di ‘ééte’ kénne ge alles ‘gebruukke’.

As dringke wért ‘kòffie’, ‘tieë’, ‘bóttermöllek’ òf ‘ròmme’ gebruukt èn óp féstdaag is dórbéj dik ‘flaaj mi speesj’. ‘Proemmeflaaj’, ‘érbeezjeflaaj’, ‘bótterflaaj’, ‘grummelflaaj’, ‘risjeflaaj’, ‘mòrreflaaj’ èn ‘ófteflaaj’ wéére gesèrveert óp ‘n ‘flaajsjóttel’. En ‘mupke’ òf ‘wòffel’ béj de kóffie is netuurlek òk lèkker. Èn vur kinjer mèr ók vur groeëte is d’r altitj nòch wal ‘n bietje plats vur ‘slók’ òf ‘n ‘babbelke’.

We roepen belangstellenden op om met aanvullingen te komen. Dat kan door een bericht te sturen via het contactformulier.